Awulsja czy zerwanie paznokcia
Ach ten niedobry chirurg! Znowu usunął paznokieć! Większość polskich podologów pewnie odsądzi nas od czci i wiary, bo przecież „walczymy o tą płytkę”, „robimy wszystko, żeby jej nie zrywać”. Nic bardziej mylnego. Naszym celem jest wyleczenie pacjenta, rozwiązanie jego problemu. Niestety, z różnych powodów, w naszym kraju powstały dwa obozy: obóz „zrywaczy paznokci”, którzy nie uznają ani nie znają innych metod leczenia paznokci, oraz obóz podologiczny, w którym przyjęło się uważać, że lekarze (w większości należący do „zrywaczy”), są sadystami, nie mającymi pojęcia o leczeniu stóp.
Zerwanie paznokcia
Zanim oba obozy się oburzą, spójrzmy jak najczęściej wygląda sytuacja pacjenta z problemem paznokciowym. Zwykle zaczyna się od domowych sposobów: Rivanol, moczenie w szarym mydle. Jeśli nie przyniosą one spodziewanego rezultatu, pacjent udaje się do lekarza rodzinnego, od którego otrzymuje receptę na antybiotyk w maści lub Octenisept. Po krótkiej poprawie czeka go wizyta w poradni chirurgicznej. Przy odrobinie szczęścia paznokieć zostanie wycięty klinowo lub zerwany, oby w znieczuleniu. Pacjent w opatrunku z kilku gazików szczęśliwy uda się do domu, by po dwóch – trzech dniach w męczarniach samodzielnie usunąć przylepiony, zaschnięty opatrunek. A potem paznokieć ma odrosnąć, sam, bez żadnej pomocy, bez kontroli. Czy paznokieć wie, jak ma to zrobić? Różnie bywa…
Awulsja
Czym awulsja różni się od zerwania paznokcia? Można rzec, że niczym, bo awulsja to zerwanie paznokcia. Klasycznie pojęcie to odnosiło się do urazu, w wyniku którego doszło do odłączenia, oderwania płytki paznokciowej od łożyska. Dzisiaj mamy awulsję urazową i awulsję medyczną, czyli wykonywaną celowo przez personel medyczny. Awulsję medyczną, w znieczuleniu miejscowym, należy przeprowadzić, gdy:
- Konieczna jest diagnostyka w kierunku nowotworów i przewlekłych chorób zapalnych aparatu paznokciowego,
- Doszło do częściowej awulsji urazowej płytki a pozostałe jej fragmenty są w stanie zapalnym,
- Retronychia (wzrost paznokcia w niewłaściwej płaszczyźnie i odwrotnym kierunku) przebiega ze stanem zapalnym,
- Doszło do całkowitego zdeformowania i zniszczenia struktury płytki w wyniku zakażeń, urazów, zaburzeń biomechaniki i oczyszczanie podologiczne nie przynosi oczekiwanego rezultatu.
Awulsję należy wykonać delikatnymi, nieostrymi narzędziami, powoli oddzielając płytkę od pozostałych tkanek. Nie wolno jej wyrywać, usuwać po kawałku czy wycinać nożyczkami. Prawidłowe wykonanie zabiegu daje szansę na prawidłowy wzrost paznokcia w przyszłości.
Po awulsji pacjent zgłasza się na usunięcie opatrunku w gabinecie, pomimo, że używamy opatrunków nieprzywierających do łożyska. Taka kontrola umożliwia nam zindywidualizowanie zaleceń na czas odrostu płytki.
Każdy pacjent otrzymuje wytyczne w zakresie pielęgnacji łożyska i odrastającej płytki, a co 4-6 tygodni pojawia się na kontroli i oczyszczeniu podologicznym. Terapię prowadzimy do zakończenia odrostu płytki paznokcia.
